گلد کوئست

	برهر مسلمان واجب است قبل از پرداختن به هر تجارتی فقه انرا بیاموزد.

باخبر شدیم بیشتر از نیمى از خوابگاه‏هاى دانشگاه تهران و علوم پزشکى به طرح گلدکوئست وارد شده‏اند. عده‏اى از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر هم براى کسب درآمد بیشتر و در واقع دعوت از افراد بیشتر براى ورود به این فعالیت‏ها، از دانشگاه انصراف داده‏اند و...
در عین حال، جمعى از تشکل‏هاى دانشجویى دانشگاه علم و صنعت در نامه‏اى سرگشاده به مسئولان ذیربط، خواستار واکنش جدى آنها به این مسئله شده‏اند. در این نامه به نحوه فعالیت و مضرات اقتصادى و اجتماعى آن اشاره شده، از گسترده‏تر شدن فعالیت این شرکت‏ها در سطح کشور بدون هیچ منعى، ابراز شگفتى شده است.
در قسمتى از این نامه آمده است: «با توجه به بافت مذهبى و سنتى جامعه ایران، گردانندگان این سیستم به منظور توجیه شرعى و عقلى فعالیت خویش، دلایل و شواهد فریبنده‏اى را مستمسک قرار مى‏دهند و اخیراً پا را فراتر گذاشته، به جعل استفتاى مراجع تقلید پرداخته‏اند که نمونه‏هاى بسیارى از آن در اینترنت قابل جست‏وجو است». در پایان این نامه آمده است: «ما جمعى از دانشجویان که قلبمان براى اعتلاى ایران اسلامى و سربلندى و سعادت جوانان برومندش مى‏تپد، مجدانه مى‏خواهیم که هر چه سریع‏تر در جهت پایان دادن به این سیستم فلج‏کننده چرخه کار و تولید، اقدامات لازم را انجام دهید».
دست آخر این که آخرین اقدام را در این زمینه مجلس شوراى اسلامى با طرح یک فوریتى براى جلوگیرى از ادامه فعالیت‏هاى هرمى انجام داده است.
اما نظر مراجع عظام در پاسخ به این پرسش را بنگرید:
سؤال: شرکت و کسب مال از طریق عضویت در شرکت‏هاى تجارى گلدگوئست (gold Quest) و گلد مایند (Gold Mind) و غیره چه حکمى دارد؟
آیةالله خامنه‏اى: حکم ربا را دارد و حرام است.
آیةالله سیستانى: جایز نیست و تصرف در پول آن حرام است.
آیةالله فاضل لنکرانى: حکم قمار را دارد و حرام است.
آیةالله وحید خراسانى: جایز نیست و حرام است.
آیةالله صافى گلپایگانى: اشکال دارد و حرام است.
آیةالله بهجت: جایز نیست و حرام است.
آیةالله مکارم شیرازى: حرام است، زیرا:
1. اصل معامله باطل است و جنس معامله شده آن مقدار ارزش ندارد.
2. این کار فریب دادن مردم است و کلاهبردارى محسوب مى‏شود و بخت آزمایى نام مى‏گیرد.
آیةالله نورى همدانى: جایز نیست و غیرقانونى است.
آیةالله شبیرى زنجانى: جایز نیست و حرام است.
آیةالله اردبیلى: عمل شبهه ناک است و اجتناب شود.
به چه شک کنیم؟
زمانى با امتیاز نفت دارسى، منابع نفت کشور به تاراج مى‏رفت و با عهدنامه ترکمن‏چاى، ولایات شمال ارس از دست رفت و کاپیتولاسیون بر ایران تحمیل شد. انحصار دخانیات و قرارداد (انگلیسى) موسوم به تالبوت و نقش مراجع وقت در مخالفت با آن را به یاد آوریم. به معاهده فین‏کن‏اشتاین بیندیشیم که چگونه طرف مقابل (فرانسه) آن را زیر پا گذاشت. قرارداد تجارى سرجان‏ملکم انگلیسى را ببینیم و یک طرفه بودن آن را (به نفع انگلیس) بنگریم و بسیارى از این قبیل؛ اما اکنون هنوز آثار شوم تشویق و ترویج دولت‏هاى بیگانه به استعمال مواد مخدر در ایران از بین نرفته است که شیوه‏هاى جدید تخریب افکار جوانان کشور، از طریق قرص‏هاى روان گردان (اکستازى) رایج شده که غیر قابل انکار است. ترویج فرهنگ فرنگى بودن و تهاجم فرهنگى با فن‏آورى‏هاى نوین، مثل ماهواره و اینترنت که مهار آنها نیز در دست بیگانگان است، ترویج ابتذال و فحشا در رسانه‏هایى چون ماهواره و اینترنت که به سادگى و ارزان در دسترس همه است، نمونه‏هایى از تلاش بیگانگان براى مسخ فرهنگى ماست. با این حال، ایرانیان براى دست‏یابى به علوم و فنون مدرن، مورد تحریم قرار مى‏گیرند؛ آیا نباید به اهداف بانیان خارجى این فعالیت‏ها شک کرد؟ آیا اکنون هم باید پادوى شرکت هنگ‏کنگى توزیع سکه باشیم؟ اینها هستند که شیرینى پیشرفت‏هاى کشور را در زمینه‏هاى حساس و تحسین‏برانگیز، به کام ما تلخ مى‏کنند. به چه شک کنیم؟

منبع:سایت پرسمان